Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για τον μεγάλο τελικό του ΠΑΟΚ κόντρα στη Μπιλμπάο και ο Κώστας Βασιλειάδης έχοντας αγωνιστεί με τη φανέλα και των δύο ομάδων, μίλησε για τη σπουδαία αναμέτρηση.
Ο πρώην μπασκετμπολίστας του Δικεφάλου, μίλησε στο deia.eus για τον τελικό που θα διεξαχθεί αύριο (23/4, 20:15) και θα κρίνει το ποιος θα σηκώσει τελικά το τρόπαιο του FIBA Europe Cup.
Έχοντας συνδέσει το όνομά του και με τις δύο ομάδες, έσπευσε να προειδοποιήσει τους Ισπανούς για την ατμόσφαιρα που θα συναντήσουν στο PAOK Sports Arena, τονίζοντας πως θα είναι μία «κόλαση», ενώ αποθέωσε τον τρόπο παιχνιδιού του Δικεφάλου και του Μάσιμο Καντσελιέρι, σημειώνοντας πως είναι κάτι που του αρέσει πολύ.
Βασιλειάδης: «Ελπίζω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου στον ΠΑΟΚ και ως προπονητής»
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο συναισθηματικό δέσιμο που έχει με τους «ασπρόμαυρους», λέγοντας πως όλοι στην οικογένειά του είναι ΠΑΟΚ και πως είναι η ομάδα της καρδιάς του, σημειώνοντας πως το να παίξει με την «ασπρόμαυρη» φανέλα ήταν ένα όνειρο που τον σημάδεψε.
Μάλιστα, τρομερή ήταν η ατάκα και για… μέλλον, καθώς έχει ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα. «Στεναχωριέμαι που δεν καταφέρνω να κερδίσω τίποτα με τον ΠΑΟΚ, αλλά μιας και πλέον έχω περάσει από παίκτη σε προπονητή, να δούμε αν κάποια μέρα θα επιστρέψω και θα εκπληρώσω ένα άλλο όνειρο».
Όσο για το ποιος θέλει να κερδίσεις; «Είναι δύο πολύ σημαντικές ομάδες στη ζωή μου και τις αγαπώ πολύ και τις δύο. Νομίζω ότι είμαι ο μόνος άνθρωπος που, ό,τι και να γίνει, θα κερδίσει αυτόν τον τελικό. Αν κερδίσει ο ΠΑΟΚ, κερδίζω. Αν κερδίσει το Μπιλμπάο Μπάσκετ, κερδίζω κι εγώ (γέλια). Μα φυσικά, ό,τι και να γίνει, χάνει κι ένα κομμάτι μου».
Αναλυτικά τα όσα είπε:
Για το τι σημαίνει για τον ίδιο, ένας ευρωπαϊκός τελικός ανάμεσα στη Μπιλμπάο και τον ΠΑΟΚ: «Ένας τελικός ανάμεσα στις δύο μεγάλες ομάδες της ζωής μου. Από τη μία, ο σύλλογος που με είδε να μεγαλώνω και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω επαγγελματικά από πολύ μικρός, κάνοντας ντεμπούτο στα 16 μου στην ελληνική λίγκα και στην Ευρωλίγκα και όντας αρχηγός στα 18 μου. Είναι η ομάδα της ζωής μου… Και από την άλλη, η Μπιλμπάο, η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να εξελιχθώ, να ανέβω επίπεδο και να παίξω αργότερα στην Ευρωλίγκα με την Εφές Πίλσεν. Εκείνα τα τρία χρόνια στη Μπιλμπάο ήταν απίστευτα. Αν με ρωτήσεις ποια ομάδα θέλω να κερδίσει, δεν μπορώ να σου απαντήσω (γέλια). Είναι πολύ δύσκολο γιατί είναι οι δύο πιο σημαντικές ομάδες της επαγγελματικής μου καριέρας».
Για τον πρώτο τελικό: «Δεν κατάφερα να δω το ματς, αλλά όταν είδα το τελικό σκορ μου τράβηξε την προσοχή. Έχω δει πολλά παιχνίδια του ΠΑΟΚ γιατί μου αρέσει ο τρόπος που παίζει, είναι μια αθλητική ομάδα, τρέχει πολύ καλά, ο προπονητής είναι εξαιρετικό. Μου αρέσει ο υψηλός ρυθμός παιχνιδιού τους, αλλά όταν είδα το σκορ, μου φάνηκε περίεργο γιατί λίγες ομάδες έχουν καταφέρει να τους περιορίσουν αμυντικά σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην φτάσουν τους 78-80 πόντους. Είναι μια ομάδα που συνήθως παίζει σε πολύ υψηλό επίπεδο, οπότε φαντάζομαι ότι η Μπιλμπάο Μπάσκετ έκανε καταπληκτική και πολύ σοβαρή δουλειά στην άμυνα. Πιστεύω ότι και το δεύτερο παιχνίδι θα έχει παρόμοιο ύφος. Ο Πονσαρνάου και οι παίκτες του πρέπει να περιμένουν μια πραγματική «κόλαση» από 8.500 φιλάθλους, να δώσουν μεγάλη προσοχή στον ρυθμό του παιχνιδιού και να ρίξουν τις στροφές του ΠΑΟΚ. Το κλειδί θα είναι να μείνουν κοντά στο σκορ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα».
Για το ότι μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη σε μία εποχή, που ο ΠΑΟΚ πρωταγωνιστούσε στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και πόσο το «ζούσε»: «Θα σου έλεγα ότι ήμουν φίλαθλος, από το πρώτο λεπτό της ζωής μου(γέλια). Σχεδόν όλη η οικογένειά μου είναι φανατικοί οπαδοί του ΠΑΟΚ. Νομίζω ότι η πρώτη φορά που με πήγαν στο γήπεδο ήμουν 8 ή 9 ετών, μετά ήρθε και το ποδόσφαιρο και έγινα ακόμα πιο φανατικός. Το 80% της Βόρειας Ελλάδας υποστηρίζει τον ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης, οπότε δεν μπορούσα να λείψω. Όλα τα παιδιά θέλαμε να παίξουμε στον ΠΑΟΚ, είτε στο ποδόσφαιρο είτε στο μπάσκετ, και το να έχεις αυτό το όνειρο και να καταλήγεις να παίζεις στην ομάδα της ζωής σου ήταν πολύ σημαντικό και με σημάδεψε ως παίκτη.
Για την αντιπαλότητα με τον Άρη: «Ας μιλήσουμε για πιο σοβαρά πράγματα, όπως η αντιπαλότητα με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό… Όχι, πλάκα κάνω, πλάκα κάνω. Τρέφω τεράστιο σεβασμό για τον Άρη, όπως και για όλες τις ομάδες, και ακόμα περισσότερο για την αντιπαλότητα που έπρεπε να ζήσω στα 16 μου. Είναι από τα πράγματα που σε κάνουν άντρα. Φαντάσου να πας να παίξεις σε ένα γήπεδο με 5.500 άτομα που σε βρίζουν δύο ώρες πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Η Θεσσαλονίκη είναι μικρή πόλη και η αντιπαλότητα είναι παντού. Εγώ μέσα στο γήπεδο είχα φίλους που ήταν με τον Άρη, εκεί ήμασταν αντίπαλοι. Όταν βγαίναμε έξω, όλα τελείωναν και συνεχίζαμε σαν φίλοι»
Για το ποιο ήταν το είδωλό του: «Ο πρώην προπονητής μου, ο Μπάνε Πρέλεβιτς. Το νούμερο επτά του ΠΑΟΚ, που για μένα ήταν το νούμερο ένα. Και ο Πέτζα Στογιάκοβιτς. Ήταν πολύ νέος, δούλεψε πάρα πολύ και ήταν πολύ σημαντικός σε εκείνη την ομάδα που κέρδισε το Κύπελλο το 1995 και μετά πήγε στο NBA. Δύο παικταράδες».
Για την ηλικία που πήγε στην ακαδημία του ΠΑΟΚ: «Στα 14. Και στα 16 προπονούμουν και έπαιζα με την πρώτη ομάδα. Ήταν το 2000, όταν ξεκίνησε η Ευρωλίγκα. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε με εκείνη την Μπαρτσελόνα, όπου ήδη ξεχώριζαν ο Πάου Γκασόλ και ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ελλάδας ήταν για να παίξω στη Βαρκελώνη εναντίον τους».
Κλείνεις σε κάποια ομάδα στον τελικό; «Το βρίσκω αδύνατο. Είναι δύο πολύ σημαντικές ομάδες στη ζωή μου και τις αγαπώ πολύ και τις δύο. Νομίζω ότι είμαι ο μόνος άνθρωπος που, ό,τι και να γίνει, θα κερδίσει αυτόν τον τελικό. Αν κερδίσει ο ΠΑΟΚ, κερδίζω. Αν κερδίσει το Μπιλμπάο Μπάσκετ, κερδίζω κι εγώ (γέλια). Μα φυσικά, ό,τι και να γίνει, χάνει κι ένα κομμάτι μου».
Δείτε εδώ το πρόγραμμα και τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ
