Ο Θανάσης Χατζόπουλος έδωσε την καλύτερη απάντηση για τον φετινό ΠΑΟΚ. «Είναι σκυλιά του πολέμου». Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Και δεν είναι υπερβολή. Ούτε χρειάζεται ο πρόεδρος να καλοπιάσει κανέναν. Αυτό έχουμε εισπράξει όλοι. Γι αυτό έγινε αγαπητός ο Καντσελιέρι.
Ο τρελός Ιταλός παρουσίασε μια ομάδα που μάχεται για κάθε μπάλα, για κάθε ριμπάουντ. Προσπαθεί μετά από κάθε αποτυχία. Συνεχίζει. Δεν τα παρατά. Υπάρχει κανείς που δεν θα αποδεχθεί, δε θα αγκαλιάσει μια τέτοια ομάδα. Και, για να μη γελιόμαστε, αλλά και να μη ξεχνιόμαστε. Αυτό (μας) έλειψε από τον φετινό ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ, αυτό ήταν που γουστάραμε στον περσινό.
Ακολουθώντας την αποστολή του ΠΑΟΚ για τον πρώτο τελικό στο Μπιλμπάο αντιλαμβάνεσαι πως η ομάδα ξέρει που πηγαίνει, ξέρει το διακύβευμα του ματς, τη σπουδαιότητα της στιγμής. και μου δείχνει πως διαχειρίζεται το όποιο άγχος. Και ίσως σε αυτό βοήθησε και ο τρόπος που έφτασε ως εδώ. Δεν την περίμενε κανένας. Δεν της χαρίστηκε τίποτα. Το πίστεψε. Είναι εδώ. και διεκδικεί.
Αυτό είναι το ωραίο του φετινού ΠΑΟΚ, της ιστορίας ως τον τελικό. Η ομάδα ξέρει πως δεν είναι το φαβορί, αλλά δεν έχει χάσει πριν παίξει. θα πάει να διεκδικήσει ότι μπορεί για να φέρει το ματς στο Παλατάκι.
Δεν έχει μπει κανένα «πρέπει». Αλλά ακόμα και να μπει, θα είναι το επόμενο στοίχημα για αυτή την ομάδα. Τα παιδιά αυτά, δεν ξέρουν από τελικούς. Μόνο ο Κατσίβελης ως εκ των μεγαλύτερων, έχει εμπειρίες.
Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα η πρώτη μάχη θα γίνει σε ένα γεμάτο γήπεδο. Τέτοια γήπεδα φτιάχνουν χαρακτήρες. Βγάζουν μέσα από τους παίκτες τις προσωπικότητες. Ο πρώτος τελικός του FIBA Europe Cup είναι εδώ. Είναι τώρα. Και σε αυτόν είναι ο ΠΑΟΚ. Μια παρέα που γνωρίστηκε το καλοκαίρι, ένα Ιταλός που με την τρέλα του και τη δυναμική του ένωσε αυτή την παρέα, και έφερε κοντά του τον κόσμο, που… γούσταρε την όλη φάση. Την ιστορία τη γράφουν οι παρέες και τη καταγράφουν οι παρόντες. Βάμος!
