Ο Αλέξης Κούγιας ήταν ο συνήγορος υπεράσπισης του Ραζβάν Λουτσέσκου στην έφεση που κατέθεσε για την τιμωρία αποκλεισμού του από τα γήπεδα για τέσσερις μήνες. Σε βίντεο δηλώσεων μετά το τέλος της ακροαματικής διαδικασίας, έδειχνε ιδιαίτερα ταλαιπωρημένος και το διαδίκτυο γέμισε με σχόλια, με πολλούς να αναρωτιούνται τι του συμβαίνει.

Ο γνωστός ποινικολόγος απάντησε στην εκπομπή  Happy Day τονίζοντας πως είναι γνωστό το θέμα υγείας που αντιμετωπίζει.

«Η συνέντευξή μου εκεί εδόθη μετά από μία πολύωρη διαδικασία και μετά από μία ολοήμερη παρουσία μου στα δικαστήρια, στο Εφετείο χθες το πρωί. Είναι γνωστό το πρόβλημά μου εδώ και τρία χρόνια. Το αντιμετωπίζω, οι γιατροί μου λένε ότι δεν πρέπει να ανησυχώ και γι’ αυτόν τον λόγο είμαι καθημερινά 10 ώρες στα δικαστήρια και στο γραφείο μου.

Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο για το ενδιαφέρον του αλλά τα πράγματα είναι καλά για εμένα. Για εμένα είναι αυτονόητο ότι αυτό που κάνω από τη στιγμή να λειτουργώ ως οργανισμό, από τη στιγμή που το μυαλό μου είναι αυτό που είναι 50 χρόνια, που διαχειρίζομαι τις υποθέσεις του γραφείου μου, της οικογένειας και τις κοινωνικές μου υποθέσεις, τα πάθη μου, δεν έχω αντιληφθεί για ποιον λόγο θα έπρεπε να απέχω από αυτόν τον τρόπο ζωής» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, επεσήμανε: «Αυτό το έχω διατυμπανίσει επανειλημμένως και στενοχωριέμαι όταν οι μικρότεροι από εμένα απέχουν από την καθημερινότητά τους, όταν αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα υγείας. Δε θα ήθελα να μιλήσω με λεπτομέρειες για το πρόβλημα υγείας μου, όμως είναι ένα αντιμετωπίσιμο πρόβλημα».

Στο παρελθόν, ο Κούγιας είχε δηλώσει ότι είχε διαγνωστεί με όγκο κοντά στους λεμφαδένες, τον οποίο είχε αφαιρέσει μαζί με τους μισούς λεμφαδένες του.

«Δεν επέλεξα να μιλήσω δημόσια για την περιπέτεια με την υγεία μου. Ενώ νοσηλευόμουν και επρόκειτο σε λίγες ώρες να φύγω από το νοσοκομείο, πρωτοσέλιδο μίας εφημερίδας έγραψε ότι “ο Κούγιας πεθαίνει από καρκίνο”. Τα παιδιά μου δεν γνώριζαν ότι είχα κάνει εγχείρηση και ότι νοσηλευόμουν. Το προσωπικό του γραφείου μου, οι συνεργάτες μου, δεν γνώριζαν τίποτα. Το γνώριζε μόνον η τότε σύντροφός μου.

Όταν βγήκε το δημοσίευμα, άρχισε το κινητό μου τηλέφωνο να χτυπάει, μόλις τα παιδιά μου πληροφορήθηκαν την είδηση. Είχα πει στα παιδιά μου ότι ήμουν στη Ζυρίχη. Δεν τους είπα ψέματα, δεν τους είπα τίποτα. Συνέχισα τη ζωή μου κανονικά και πήγα στο νοσοκομείο. Αν δεν δημοσιοποιείτο το θέμα, εγώ δεν θα είχα πει τίποτα. Θέλω στις λύπες μου να είμαι μόνος μου και τις χαρές μου να τις μοιράζομαι»