Το Repress διάβασε και αναλύει τη Γάνδη, μια ομάδα που θέλει τη μπάλα δικιά της, πιέζει πιο χαμηλά από τη Μίντιλαντ, κλέβει, (σε) τρέχει, κινείται κάθετα και όλα αυτά έχουν και ένα τίμημα καθώς χωλαίνει στα άκρα.
ΠΑΟΚ και Γάνδη θα διεκδικήσουν ένα από τα οκτώ εισιτήρια για την προημιτελική φάση του Conference League έχοντας αμφότερες μια ιστορική ευκαιρία να προχωρήσουν σε έναν Ευρωπαϊκό θεσμό. Η Γάνδη, το τελευταίο διάστημα έχει καταγράψει ένα σερί έξι νικών, που την επανέφεραν στην πρώτη 5άδα του πρωταθλήματος αλλά και στον τελικό του κυπέλλου Βελγίου. Και αυτό, το κατάφερε «καταλήγοντας» σε ένα 3-5-2, καθώς μέχρι τα μισά της σεζόν ο προπονητής της, Χέιν Φανχάζεμπρουκ, χρησιμοποιούσε και σύστημα με τετράδα στην άμυνα.
Πίεση στη μεσαία γραμμή
Η Γάνδη αρέσκεται να πιέζει στη μεσαία γραμμή και όχι στο πρώτο τρίτο του γηπέδου, και σε αυτό που κάνει είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, 57% πετυχημένες πιέσεις στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου, στο πρωτάθλημα Βελγίου. Αυτό, την έχει φέρει στην πρώτη θέση στον πίνακα με τις αντεπιθέσεις, μετρώντας 18. Συνολικά, έχει σημειώσει 21 γκολ σε αντεπιθέσεις, σε όλες τις διοργανώσεις.
Παίζει κάθετα με μια τριάδα που αλλάζει θέσεις
Πολλοί όταν ακούν ομάδα να παίζει με τρεις πίσω, σκέφτονται μια ομάδα που στηρίζει πολλά στα ακραία της μπακ. Η Γάνδη όμως αρέσκεται να χρησιμοποιεί τους ακραίους ως στήριγμα για να ανεβάζει τη μπάλα και να τη μεταφέρει στην αντίπαλη περιοχή από την άξονα. Το τρικ με τον «φουνταριστό» να «χαμηλώνει» στο κέντρο για να ανοίξει διάδρομο στον άξονα για τους «πλαϊνούς» του είναι ένα μοτίβο που το επαναλαμβάνει συχνά, την ώρα που οι τρεις που παίζουν μπροστά, αλλάζουν συνεχώς θέσεις. Υπάρχει και «plan b» με βαθιές μπαλιές στους ακραίους, που τους «ενεργοποιεί» όταν δεν βρει χώρους στον άξονα.
Add comment