Η μεταγραφή του Μαρσιάλ στην ΑΕΚ αποτέλεσε μία από τις πιο συζητημένες κινήσεις της φετινής σεζόν. Όχι για τα ποδοσφαιρικά της δεδομένα, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο ο Μάριος Ηλιόπουλος τη χρησιμοποίησε ως “παυσίπονο” για να απαλύνει την πικρία του κόσμου μετά τον πρόωρο αποκλεισμό από τη Νόα και τη γκέλα με τη Λαμία.
Η απόκτηση του Γάλλου επιθετικού Μαρσιάλ δεν εντάχθηκε σε κανένα αγωνιστικό πλάνο. Δεν έγινε με γνώμονα την ενίσχυση της ομάδας, αλλά για να «γράψει» μια δυνατή λεζάντα και να προσφέρει ένα δυνατό τίτλο στις εφημερίδες. Η πίεση από συνεργάτες και η ανάγκη για θετικό αντίκτυπο οδήγησαν στην απόφαση, αδιαφορώντας για την ήδη υπάρχουσα πληρότητα στο ρόστερ: ο Αμπουμπακαρί Κοϊτά είχε αποκτηθεί για το αριστερό άκρο, ενώ ήδη υπήρχαν δύο φορ στο ρόστερ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ηλιόπουλος: Παίρνει «σκούπα» και διώχνει Λαμέλα, Περέιρα, Ρότα
Ο Μαρσιάλ ανακοινώθηκε επίσημα στις 19 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας μέχρι να φορέσει για πρώτη φορά τα κιτρινόμαυρα. Ακόμα κι όταν πάτησε το χορτάρι, ήταν φανερό πως βρισκόταν σε χαμηλό επίπεδο ετοιμότητας. Το ντεμπούτο του περισσότερο επιβεβαίωσε τους φόβους παρά δημιούργησε ελπίδες.
Μαρσιάλ: Ένα επικοινωνιακό τρικ με περιορισμένη προοπτική
Η επιλογή του Μαρσιάλ ανέδειξε, για άλλη μια φορά, την ανάγκη στρατηγικής σκέψης στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Αντί να αποτελεί κομμάτι ενός πλάνου, η μεταγραφή του λειτούργησε ως εργαλείο επικοινωνίας. Ο κόσμος της ΑΕΚ, όμως, δύσκολα πείθεται από μεγάλα ονόματα όταν δεν συνοδεύονται από αντίστοιχες εμφανίσεις στο γήπεδο.
