Στις 15 Αυγούστου 2025, η πολιτική σκηνή αναμένεται να στραφεί στην Αλάσκα, όπου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, θα συναντηθούν για πρώτη φορά από τότε που ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε τα δεδομένα της παγκόσμιας ασφάλειας. Η συνάντηση αυτή είναι η πρώτη αμερικανορωσική σύνοδος κορυφής σε αμερικανικό έδαφος εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, από την ιστορική Governors Island Summit του 1988.
Οι προσδοκίες της Ουάσινγκτον
Ο Ντόναλντ Τραμπ, επανεκλεγμένος το 2024, έχει διακηρύξει πως στόχος του είναι να τερματίσει τον πόλεμο «γρήγορα» και να αποφύγει την περαιτέρω αιματοχυσία. Στενοί συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος βλέπει την Αλάσκα ως «ουδέτερο έδαφος» για μια ανοιχτή, ειλικρινή και ενδεχομένως ιστορική συνομιλία με τον Πούτιν.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ουάσινγκτον έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσκληθεί και ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είτε για απευθείας συμμετοχή είτε για παράλληλες συνομιλίες. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμα οριστική απόφαση, κάτι που προκαλεί προβληματισμό σε Κίεβο και Βρυξέλλες.
Οι όροι αυτοί, όπως είναι φυσικό, βρίσκουν κάθετα αντίθετη την Ουκρανία, αλλά και μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας.
Η απάντηση της Ουκρανίας
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Ουκρανία δεν θα δεχθεί καμία εδαφική παραχώρηση και ότι κάθε ειρηνευτική συμφωνία πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας του. Παράλληλα, δήλωσε πως «ειρήνη χωρίς την Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει», απορρίπτοντας κάθε ιδέα παράκαμψης του Κιέβου στις διαπραγματεύσεις.
Η στάση αυτή βρίσκει συμμάχους στην Ε.Ε., με ηγέτες όπως ο Εμανουέλ Μακρόν και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να επισημαίνουν ότι «η ειρήνη δεν μπορεί να αποφασιστεί χωρίς την άμεση εμπλοκή της Ουκρανίας».
Ο σκεπτικισμός των αναλυτών
Παρά τη ρητορική περί «ιστορικής ευκαιρίας», πολλοί αναλυτές εκφράζουν αμφιβολίες για το αν η Μόσχα είναι έτοιμη να συζητήσει σοβαρά έναν δίκαιο τερματισμό του πολέμου. Υπάρχουν φόβοι ότι η σύνοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον Πούτιν για να εμφανιστεί διεθνώς ως «ειρηνοποιός» χωρίς να κάνει ουσιαστικές παραχωρήσεις, ενώ ο Τραμπ θα επιδιώξει να την παρουσιάσει ως προσωπική του διπλωματική νίκη ενόψει εσωτερικών πολιτικών πιέσεων.
Το στοίχημα της ειρήνης
Η συνάντηση της Αλάσκας έχει ήδη δημιουργήσει προσδοκίες, αλλά και ερωτήματα:
- Θα δεχθεί ο Πούτιν να συζητήσει με όρους που δεν περιλαμβάνουν εδαφικά κέρδη για τη Ρωσία;
- Θα καταφέρει ο Τραμπ να πείσει και τις δύο πλευρές να καθίσουν σε ένα κοινό τραπέζι;
- Θα καταλήξει η διάσκεψη σε ουσιαστική πρόοδο ή θα μείνει στην ιστορία ως μια ακόμη χαμένη ευκαιρία;
Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα της 15ης Αυγούστου μπορεί να επηρεάσει την πορεία του πολέμου όσο λίγα γεγονότα τα τελευταία τρία χρόνια. Η ισορροπία ανάμεσα στις προσδοκίες και την πραγματικότητα θα κριθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων — κι εκεί, κάθε λέξη θα μετράει.
